Sekcija za feministička istraživanja i kritičke studije maskuliniteta
Nagrada ANĐELKA MILIĆ
Nagrada ANĐELKA MILIĆ se ustanovljuje sa ciljem osnaživanja feminističke proizvodnje kontekstualizovanog znanja, pre svega putem originalnih i relevantnih istraživanja, kao i njihove kreativne upotrebe i primene u svim oblastima društvenog života u Srbiji. Osnovna namera osnivača je, sa jedne strane, prepoznavanje vrednosti ovog znanja i feministički orijentisanih kreativnih poduhvata, te širenje poruke o važnosti rodne jednakosti, nediskriminacije, nenasilja, i prevazilaženja mizoginije i rodnih stereotipa, a sa druge strane, jačanje modernizacijskih i transformativnih procesa u srpskom društvu. Ovom nagradom osnivač, SEFEM, želi da prepozna i označi vrednosti koje su u društvenom i intelektualnom životu Srbije ne samo skrajnute, već i obesmišljene, izvrnute ruglu i opasno ugrožene. Istovremeno, ovom nagradom SEFEM želi da podrži kontinuitet i istorijsko pamćenje, koji su neophodan element jačanja rodne ravnopravnosti, kao i transformacije hijerarhija zasnovanih na patrijarhalnim privilegijama i prevaziđenim rodnim konstruktima.
Nagrada se ustanovljuje pod imenom ANĐELKA MILIĆ, jer SEFEM time želi da oda priznanje i da trajno očuva uspomenu na naučno delo, naučni doprinos i feministički aktivizam Anđelke Milić (1942-2014), koja je bila i prva predsednica SEFEM-a.
Biografija Anđelke Milić (1942 – 2014)
Karijera i studije
Anđelka Milić je diplomirala sociologiju na Filozofskom fakultetu (1965) i pripadala je prvoj generaciji sociologa u Srbiji. Magistrirala je (1970) i doktorirala (1975) takođe na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Prvo zaposlenje je dobila u Institutu društvenih nauka, gde je radila sa dr Oliverom Burić, koja je bila začetnica sociologije porodice u Srbiji. Postala je asistentkinja na Katedri za sociologiju Filozofskog fakulteta 1971, docentkinja 1978, vanredna profesorka 1983. i redovna profesorka 1986. Stručno se usavršavala i držala predavanja u Nemačkoj, Engleskoj i SAD. Boravila je i predavala kao nositeljka Fulbrajtove stipendije na University of California, Berkley (1990-1991). Bavila se istraživanjima u oblasti sociologije porodice, sociologije omladine, sociologije obrazovanja i antroplogije.
Kao feministkinja
Anđelka Milić je 1992. godine pokrenula i osnovala rodne studije na Filozofskom fakultetu u Beogradu Polnost i društvo (sa Žaranom Papić i Marinom Blagojević), prvi univerzitetski kurs rodnih studija na Balkanu i u Istočnoj Evropi. Bila je glavna ko-urednica Sociološkog pregleda (1981-1983), u glavna urednica Sociologije (1993-1995). BIla je predsednica Srpskog sociološkog društva (1977-1979). Objavljivala je domaćim i stranim stručnim časopisima, uključujući i Feminist Review i International Review of Sociology.
Kao feministkinja Anđelka Milić je bila jedna od osnivačica Ženske stranke (ŽEST) 1990. godine i bila je aktivna u različitim oblicima feminističkog angažovanja, ali istovremeno i objektivna analitičarka ženske scene u Srbiji. Bila je i dugogodišnja članica Saveta za ravnopravnost polova Vlade republike Srbije. Milić je bila i prva predsednica Sekcije za feministička istraživanja i kritičke studije maskuliniteta, (SEFEM) od osnivanja do svog odlaska (2013-2014).
Knjige: Klase i porodica (1975), Domaćinstvo, porodica i brak u Jugoslaviji, zajedno s Evom Berković i Ružom Petrović (1982), Zagonetka omladine: teorija i istorija omladinske strukture (1987), Žene, politika, porodica (1994), Generacija u protestu: sociološki portret učesnika Studenstkog protesta 96/97na Beogradskom univerzitetu, zajedno sa Lilijanom Čičkarić (1998), Sociologija porodice (2001 i 2007), Ženski pokret na raskršću milenijuma (2002).
Privatno
Pored oficijalne biografije iza nekog kao što je profesorka Anđelka Milić, ostaje i ona intimna biografija, zapisana u svakom od nas čija se sudbina preplitala sa Anđelkinim životom. Od Anđelke smo učile, sa njom se i raspravljale, i pomerale granice znanja i razumevanja onoga što nam se dogadja. Njeni radovi su nas inspirisali. Za mnoge od nas ona je bila stub, oslonac, a njeno mišljenje i stavovi, putokaz. Anđelka Milić je najbolji primer onog što bi se moglo nazvati „Beogradska sociološka škola”, a što je u suštini dobar spoj empirije i teorijskog pomeranja koje nastaje u obliku grounded theory, dobre informisanosti o tokovima svetske sociologije uz istovremeni otklon i pokušaj artikulacije znanja iz vlastitog konteksta. Njena Sociologija porodice, je više od udžbenika, ona je sintetičko delo, koje na najbolji način reprezentuje ovakav pristup. Kao briljantna naučnica, Anđelka je ostavila iza sebe izuzetno vredan opus, radove koji predstavljaju temelj razumevanja porodice i porodičnih promena u društvu koje prolazi kroz izuzetno dramatičnu transformaciju.
Anđelka je bila posvećena nauci, živela je u svom svetu, svetu znanja, istraživanja, rešavanja velikih intelektualnih zagonetki. Istovremeno, Anđelka je napajala svoj duh svime što joj je bilo dostupno: putovanjima, izložbama, koncertima, dobrom literaturom, filmovima. Uživala je u životu i uspevala da ima dobar balans. Njen život je bio ispunjen i plodan, zanimljiv i dinamičan.
Svima koji su poznavali Anđelku, ona će ostati u sećanju kao blaga, vedra, mudra, uvek dobronamerna osoba, posvećena nauci i studentima, uvek utemeljena u svojim humanističkim principima. Bila je nezavisna i samosvojna osoba, i to se videlo i u njenom načinu mišljenja i istraživanjima, kao i u njenim političkim stavovima. Anđelka je bila akademkinja, feministkinja, aktivistkinja i borkinja za ženska prava i rodnu ravnopravnost.
